به گزارش خبرگزاری مهر، دانشمندان موسسه تکنولوژی کالیفرنیا به سرپرستی "رابرت کوئیمبای" یک نوع کاملا متفاوت از ابرنواخترهایی که تاکنون شناخته شده‌اند را کشف کردند.
ابرنواخترها از ستارگان مرده و یا در اثر برخورد میان دو ستاره به وجود می‌آیند. انفجار این ابرنواخترها تاکنون رصد نشده بودند چون در جهان، آنچنان حجم بالایی از نور را منتشر می‌کنند که شدت آن تقریباً برابر با نور سراسر کهکشانی است که میزبان آنها است.
ستاره شناسان، ابرنواخترها را برپایه نوع پرتوی که تابش می‌کنند طبقه بندی می‌کنند این پرتوها همانند ردیاب و آشکارساز ترکیبات شیمیایی این اجرام آسمانی عمل می‌کنند.
این کارت شناسایی به زوال رادیواکتیوی عناصر ساخته شده در طول انفجار ابرنواختری، شوک گرمایی داخل ستاره و یا تعامل میان گرد و غبار ستاره‌ای و ماده پیرامون ستاره بستگی دارد. برای مثال، یک ابرانواختر نوع "یک- آ" زمانی که باقی مانده یک ستاره مرده، ماده ستاره مجاور خود را جذب کند به وجود می‌آید و با ردیابی هیدروژن قابل شناسایی است.
ابرنواختر نوع دو نیز که محتوی هیدروژن است زمانی که هسته یک ستاره عظیم بر روی خود منفجر شود شکل می‌گیرد
این درحالی است که اکنون به نظر می‌رسد هیچ یک از فرایندهای ارائه شده نمی‌توانند درباره تشکیل این 6 ابرنواختر جدید توضیح بدهند.
این ابرنواخترهای تازه کشف شده، به جای اینکه محتوی هیدروژن باشند دارای اکسیژن هستند و در یک مدت زمان طولانی دسته پرتوهای ماوراء بنفش آزاد می‌کنند.
این دانشمندان از این 6 ابرنواختر، 4 مورد را بین سال‌های 2009 و 2010 با استفاده از تلسکوپ "اوشین" در رصدخانه "مونته پالومار" کالیفرنیا کشف کردند.
ویژگی این ابرانواخترها نور زیاد و طولانی آنها است به طوریکه نور حاصل از انفجار آنها 10 برابر درخشان تر و پر قدرت تر از ابرنواخترهایی است که تاکنون طبقه بندی شده‌اند.
